Άλλοι υποστήριζαν ότι "το Έθνος δεν ήταν ακόμη έτοιμο" κι άλλοι ότι έπρεπε να ξεσηκωθούν αμέσως.
Αποφάσισαν η έναρξη της Επανάστασης να γίνει από τη Μολδοβλαχία.
- Τη διοίκηση των περιοχών αυτών την είχαν Φαναριώτες
- Οι Τούρκοι δεν μπορούσαν να μπουν με στρατό στις περιοχές αυτές (σύμφωνα με μία συνθήκη του 1812)
- Οι Έλληνες που κατοικούσαν σ' αυτές τις περιχές ήταν σε καλή οικονομική κατάσταση και μπορούσαν να βοηθήσουν οικονομικά
- Οι Τούρκοι θα διασπούσαν τις δυνάμεις τους κι η εξέγερση στην Πελοπόννησο θα ήταν πιο εύκολη
- Είχαν την ελπίδα ότι θα τους βοηθούσε η Ρωσία
- Πίστευαν ότι θα ξεσηκώνονταν κι οι άλλοι λαοί της περιχής
Όμως τα πράγματα δεν ήρθαν όπως τα περίμεναν .
- Ο τσάρος της Ρωσίας όχι μόνο δε βοήθησε, αλλά επέτρεψε στον τουρκικό στρατό να περάσει στις ηγεμονίες. Διέγραψε επίσης τον Α. Υψηλάντη από τον κατάλογο των αξιωματικών.
- Οι ντόπιοι κάτοικοι δε βοήθησαν τον αγώνα
Η κατάσταση γινόταν όλο και πιο δύσκολη αφού ο στρατός του Υψηλάντη ήταν ανοργάνωτος κι επιπλέον ο πατριάρχης τον αφόρισε (φοβούμενος τα αντίποινα των Τούρκων.)
Η τελική μάχη ανάμεσα στους Τούρκους και τους λίγους Έλληνες που είχαν απομείνει δόθηκε τον Ιούνιο του 1821 στο Δραγατσάνι, όπου σκοτώθηκαν οι περισσότεροι από τους Ιερολοχίτες ( 200 από τους 373)
Η επανάσταση στη Μολδοβλαχία κράτησε μόνο 7 μήνες, είχε τραγική κατάληξη, ΟΜΩΣ πέτυχε ο αντιπερισπασμός που πρόβλεπε το σχέδιο των φιλικών. Οι Τούρκοι πράγματι έστειλαν αρκετό στρατό, δι;eσπασαν τις δυνάμεις τους και δόθηκε έτσι η ευκαιρία στους κατοίκους της Πελοποννήσου να ξεσηκωθούν.
Αυτή η λιτή μαρμάρινη επιγραφή στο δημοτικό κοιμητήριο του Δραγατσαν'ιου θυμίζει τη θυσία των Ιερολοχιτών.
Ο ποιητής Ανδρέας Κάλβος έγραψε ένα ποίημα αφιερωμένο στη μνήμη τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου