Τετάρτη 21 Απριλίου 2010

Ενότητα 11, Συγγενικές σχέσεις- Δραστηριότητες

1.    Ποιες είναι οι σύγχρονες μορφές οικογένειας  ;


2. Το λεξιλόγιο της οικογένειας 
  •  Λέξεις με πρώτο συνθετικό το οικο-
  • Παράγωγα - σύνθετα της λέξης  αδερφός/ή και εκφράσεις 
  • Παράγωγα - σύνθετα της λέξης πατέρας και εκφράσεις 
  • Παράγωγα- σύνθετα, της μητέρας και εκφράσεις  


 3.     Ορολογία της συγγένειας
 
Στενοί συγγενείς (δεσμοί αίματος):

Γονείς, παιδιά, αδέλφια, παππούς, γιαγιά, θείοι, πατράδελφος και μητράδελφος, μπάρμπας, ξαδέρφια, προπάππος, προγιαγιά, εγγόνια, δισέγγονα, τρισέγγονα, πρωτότοκος, δευτερότοκος, μοναχογιός, προγονός (παιδί του ή της συζύγου), ετεροθαλής αδελφός ή αδελφή, μικρανεψιός και μικρανεψιά (παιδιά ξαδέλφου ή αδελφού του παππού και της γιαγιάς), το σόι, κά 
.
Συγγενείς εξ αγχιστείας:

Σύζυγοι, αντρόγυνο, πεθερικά, συμπεθέρια, γαμπροί και νύφες, κουνιάδοι (ανδράδελφος και γυναικάδερφος) μπατζανάκηδες και σύγαμπροι, συννυφάδες, κά
 
Πολιτική συγγένεια:

Θετοί γονείς, θετά παιδιά
 
Πνευματική συγγένεια:

Κουμπάροι, νονοί, βαφτιστήρια

4.    Η οικογένειά μου κι εγώ  

Ι. Παρουσιάζω  σύντομα  τα μέλη της οικογένειας
που μένουν μόνιμα στο σπίτι ή το επισκέπτονται πολύ συχνά, συμμετέχοντας στη ζωή του, προσφέροντας υπηρεσίες

  • Όνομα –ιδιότητα, ηλικία
  • Με τι ασχολείται  
  •  Σύντομη περιγραφή του χαρακτήρα του/της και στοιχείων της συμπεριφοράς του/της
  • Τι κάνω μαζί του/της 

 
ΙΙ. Περιγράφω τον εαυτό μου με τα μάτια της μάνας  μου Add to queue
 
(3/7) - ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ: Ρίτσος διαβάζει, Μίκης διευθ...



1936. Μάιος.  Διαδήλωση στη Θεσσαλονίκη. Η αστυνομία χτυπά τη διαδήλωση.  Νεκρός πέφτει  ο οδηγός Τάσος Τούσης. Οι διαδηλωτές εξοργισμένοι τοποθετούν το νεκρό πάνω σε μια πόρτα και τον περιφέρουν στους δρόμους της πόλης σε μια ιδιότυπη «λιτανεία» καταγγελίας, διαμαρτυρίας και αντίστασης.
 Οι νεκροί θα φτάσουν τους 12 και οι τραυματίες τους 300. Στο σημείο της συμπλοκής θα στηθεί αργότερα το Μνημείο του Καπνεργάτη. Η μάνα του νεκρού Τάσου Τούση, που πληροφορήθηκε τα γεγονότα, τρέχει, πέφτει πάνω στο νεκρό παιδί της και μοιρολογεί.

Αυτή τη φωτ. Θα δει σε εφημερίδα ο Γ. Ρίτσος και σε τρεις μέρες γράφει τα πρώτα 14 άσματα του «Επιταφίου»..

Απόσπασμα από τον Επιτάφιο του Γ. Ρίτσου

«Γιε μου, σπλάχνο των σπλάχνων μου, καρδούλα της καρδιάς μου,
πουλάκι της φτωχιάς αυλής, ανθέ της ερημιάς μου.
……………………………………………………………

Μαλλιά σγουρά που πάνω τους τα δάκτυλα περνούσα....
Φρύδι μου, γαϊτανόφρυδο και κοντυλογραμμένο...
Μάτια γλαρά που μέσα τους αντίφεγγαν τα μάκρη....
Χείλι μου μοσχομύριστο που ως λάλαγες άνθιζαν λιθάρια και ξερόδενδρα κι αηδόνια φτερουγίζαν.


Ήσουν καλός κι ήσουν γλυκός
κι είχες τις χάρες όλες,
όλα τα χάδια του αγεριού,
του κήπου όλες τις βιόλες.

Το πόδι ελαφροπάτητο
σαν τρυφερούλι ελάφι,
πάταγε το κατώφλι μας
κι έλαμπε σα χρυσάφι.

…………………………………………………….



 ΙΙΙ. Η μάνα μου
 «Η μητέρα μου είναι γλυκιά και τρυφερή και μ αγαπάει. Θα θελε να χε σταματήσει ο χρόνος εκείνη τη στιγμή που μ' έχει αντίκρυ της και με κοιτάζει. Γνωρίζω εκείνη τη στιγμή καλά, μα δεν μπορώ ούτε μπορεί να τηνε σταματήσει. Κι έτσι θα μείνει πάντα στη μνήμη μας, ευγενική και τρυφερή να καρτεράει μια δυο στιγμές που πέρασαν, μια δυο στιγμές που έζησα μοναδικά για εκείνη».

Μάνος Χατζιδάκις....
Προσωπογραφία της μητέρας μου






 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου