Απεργία

Η απεργιακή κινητοποίηση (ή απλά απεργία) είναι η μαζική άρνηση από ομάδες εργατών να εκτελέσουν εργασία. Οι απεργίες έγιναν αρχικά σημαντικές κατά τη διάρκεια της βιομηχανικής επανάστασης, όταν η μαζική εργασία έγινε σημαντική στα εργοστάσια και τα ορυχεία. Στις περισσότερες χώρες ετέθησαν γρήγορα εκτός νόμου, καθώς οι εργοστασιάρχες είχαν πολύ μεγαλύτερη πολιτική εξουσία απ’ ό,τι οι εργάτες. Οι περισσότερες δυτικές χώρες νομιμοποίησαν εν μέρει την απεργία στα τέλη του 19ου αιώνα ή στις αρχές του 20^ου .

Ωστόσο η πρώτη απεργία στην ιστορία έγινε στην Αίγυπτο, πριν από περίπου 3500 χρόνια, όταν Φαραώ ήταν ο Ραμσής Γ’. Οι εργάτες της βασιλικής νεκρόπολης οργάνωσαν την πρώτη γνωστή απεργία ή εργατική εξέγερση στην ιστορία. Το γεγονός καταγράφηκε με λεπτομέρειες σε έναν πάπυρο της εποχής, που διατηρήθηκε, και βρίσκεται σήμερα στο Τορίνο!

Η πρώτη απεργία στο ανεξάρτητο ελληνικό κράτος έγινε στα 1879 στη Σύρο, στα ναυπηγεία και στα βυρσοδεψεία που υπήρχαν εκεί.

Μια άλλη μεγάλη απεργία, καπνεργατών αυτή τη φορά έγινε το 1936 στη Θεσσαλονίκη, την περίοδο της δικτατορίας Μεταξά. Ήταν 1η Μαΐου του 1936 όταν οι καπνεργάτες της Θεσσαλονίκης αποφασίζουν να κατέβουν σε απεργία για τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους. Μέσα σε λίγες μέρες το απεργιακό κύμα είχε εξαπλωθεί σε Ξάνθη, Αγρίνιο, Κομοτηνή, Σέρρες και Ελευσίνα και η απεργία είναι πλέον πανεργατική. Η απεργία συνεχίζεται και στις 9 του Μάη στη διασταύρωση Εγνατίας και Βενιζέλου από τις σφαίρες των οργάνων της τάξης πέφτει νεκρός ο οδηγός Τάσος Τούσης. Οι διαδηλωτές εξοργισμένοι τοποθετούν το νεκρό πάνω σε μια πόρτα και τον περιφέρουν στους δρόμους της πόλης σε μια ιδιότυπη «λιτανεία» καταγγελίας, διαμαρτυρίας και αντίστασης. Οι νεκροί θα φτάσουν τους 12 και οι τραυματίες τους 300.

Μοναδική ήταν κι η απεργία που έγινε στις 14 Απριλίου του 1942. Γερμανική κατοχή και οι άνθρωποι έπρεπε να επιβιώσουν. Η απεργία ξεκίνησε από το συνδικάτο των εργαζομένων στην τηλεφωνία, την τηλεγραφία, το. Ταχυδρομείο. Είχαν ένα πολύ δυνατό συνδικάτο, που είχε πρωτοστατήσει στους αγώνες την περίοδο της δικτατορίας του Μεταξά. Έτσι, με βασικό αίτημα την επιβίωση, ξεκίνησε στις 14 του Απρίλη ένας πρωτόγνωρος απεργιακός αγώνας, που επεκτάθηκε και στους άλλους δημοσιοϋπαλληλικούς χώρους και στη συνέχεια σε όλους τους εργαζόμενους τόσο στην Αθήνα, όσο και στις άλλες μεγάλες ελληνικές πόλεις. Οι εργαζόμενοι άντεξαν μέχρι τις 22 Απριλίου, όπου και σταμάτησαν τον απεργιακό αγώνα, αφού υλοποιήθηκαν πολλά από τα αιτήματά τους. Η συγκεκριμένη απεργία, η πρώτη δημοσιοϋπαλληλική απεργία στην κατεχόμενη Ευρώπη.