Κύρια σημεία
Η οθωμανική αυτοκρατορία αντιμετώπιζε εσωτερικά προβλήματα.
Οι Έλληνες δεν κατάφεραν ν’ αξιοποιήσουν τις πολεμικές τους επιτυχίες και την αδυναμία των Τούρκων
Αποτυχία της στρατιωτικής προσπάθειας των Τούρκων στην Ανατολική Στερεά
Στη Δυτική Στερεά Ομέρ Βρυώνης και Μουσταφά πασάς προσπαθούν να καταλάβουν το Μεσολόγγι
Ο Μάρκος Μπότσαρης σκίζει το χαρτί της αρχιστρατηγίας – η νίκη στο Κεφαλόβρυσο – ο θάνατός του
Τι θα μπορούσαν να είχαν κάνει οι Έλληνες και δεν έκαναν τα τρία πρώτα έτη της επανάστασης
Κατά το 3ο έτος της Επανάστασης (1823) δεν έγιναν σημαντικά στρατιωτικά γεγονότα. Οι δύο αντίπαλοι παρουσιάζουν εσωτερικά προβλήματα. Οι μεν Τούρκοι αντιμετωπίζουν
- τις αντιζηλίες των πασάδων και
- τις εξεγέρσεις των γενιτσάρων ,
οι δε Έλληνες έχουν να αντιμετωπίσουν
- την έλλειψη χρημάτων και
- τις διαμάχες μεταξύ τους για τον έλεγχο της εξουσίας ανάμεσα σε στρατιωτικούς και πολιτικούς. Η Επανάσταση κλονιζόταν από αυτές τις εσωτερικές διαμάχες και οι στιγμές που περνούσε ήταν κρίσιμες.
Οι Τούρκοι ,δε σταμάτησαν τις προσπάθειες να πνίξουν την επανάσταση. Έτσι, έστειλαν δύο στρατιές, μια από τη Δυτική και μια από την Ανατολική Ελλάδα, να κατευθυνθούν προς την Πελοπόννησο.
Η επιχείρηση στην Ανατολική Ελλάδα απέτυχε.
Την αρχηγία της στρατιάς της Δυτικής Ελλάδας ανέλαβε ο Μουσταφά πασάς κι ο Ομέρ Βρυώνης. Στόχος ους να καταλάβουν το Μεσολόγγι.
Η ελληνική κυβέρνηση διόρισε στρατηγό το Μάρκο Μπότσαρη, γεγονός που δυσαρέστησε πολλούς οπλαρχηγούς. Αυτός με τους λίγους Σουλιώτες κι εφαρμόζοντας την τακτική του αιφνιδιασμού(γιουρούσι), αντιμετώπισε τους Τούρκους στο Κεφαλόβρυσο του Καρπενησίου και τους προκάλεσε μεγάλη ζημιά ματαιώνοντας τα σχέδια τους. Όμως μέσα στη μάχη ο Μπότσαρης σκοτώθηκε (9/8/1823).
Τα προβλήματα κατά τα 3 πρώτα χρόνια (1821-1823)
- Γενικά τα τρία πρώτα χρόνια της Επανάστασης οι Έλληνες ενεργούσαν χωρίς σχέδιο.
- Είχαν πολλούς αρχηγούς, οι οποίοι δεν κατάφερναν πάντα να συνεννοηθούν.
- Ανάμεσα στο στρατό ξηράς και στο στόλο υπήρχε ελάχιστη συνεργασία.
- Από τα ελληνικά στρατεύματα έλειπε ο κατάλληλος οπλισμός και κυρίως κανόνια, που ήταν απαραίτητα για τις πολιορκίες των κάστρων.
- Υστερούσαν ακόμα στον ανεφοδιασμό, αφού συντηρούνταν μόνοι τους ή με προσφορές των ευπορότερων.
- Το μεγάλο λάθος όμως ήταν ότι δε δημιουργήθηκε τακτικός στρατός και οι Έλληνες περιορίστηκαν στην τακτική της ξαφνικής επίθεσης (γιουρούσι). Η έλλειψη αυτή θα φανεί λίγο αργότερα, όταν θα αναγκαστούν να πολεμήσουν με τον οργανωμένο στρατό των Αιγυπτίων
................................................................................................................................................................................
Ο Μάρκος Μπότσαρης
Η ελληνική κυβέρνηση διόρισε αρχιστράτηγο το Μάρκο Μπότσαρη .Αυτό δυσαρέστησε τους άλλους οπλαρχηγούς. Ο Μπότσαρης κάλεσε τους οπλαρχηγούς να συμφιλιωθούν και ενωμένοι να χτυπήσουν τους Τούρκους. Ο ίδιος, σχίζοντας το δίπλωμα της αρχιστρατηγίας και δίνοντας ένα λαμπρό παράδειγμα ανωτερότητας, πήρε τους λίγους Σουλιώτες του και κίνησε ν' αντιμετωπίσει το στρατό του Μουσταφά.
Επειδή μια ανοιχτή αναμέτρηση με τον πολυάριθμο εχθρικό στρατό δε θα είχε επιτυχία, ο Μπότσαρης εφάρμοσε σχέδιο αιφνιδιαστικής επίθεσης (γιουρούσι). Η αποφασιστική μάχη έγινε στο Κεφαλόβρυσο κοντά στο Καρπενήσι. Το κτύπημα που δέχτηκε ο εχθρός ήταν αρκετό για να ματαιώσει το σχέδιο του.
Όμως μέσα στη μάχη εκείνη ο ήρωας σκοτώθηκε και η πατρίδα έχασε ένα γενναίο αγωνιστή κι έναν τίμιο στρατιώτη.
Ο Μάρκος Μπότσαρης αρχικά, κατά τη διάρκεια της επίθεσης, τραυματίστηκε ελαφρά και γύρω στις 3 με 4 το πρωί χτυπήθηκε με σφαίρα όπλου που του τρύπησε το κρανίο και πέθανε την ίδια στιγμή εκεί στο Κεφαλόβρυσο.
Η αντιζηλία ανάμεσα σε πολιτικούς και στρατιωτικούς
Ανάμεσα στους πρόκριτους και στους στρατιωτικούς υπήρχε μεγάλη αντιζηλία και διαφορά απόψεων . Οι πρόκριτοι, που διοικούσαν τις κοινότητες από την εποχή της Τουρκοκρατίας, θεώρησαν ότι είναι φυσικό να εξακολουθούν να ελέγχουν την κατάσταση. Οι στρατιωτικοί, που ο λαός τούς θαύμαζε για τα κατορθώματα τους στα πεδία των μαχών, ήθελαν και αυτοί να έχουν μερίδιο στην εξουσία.
Ο Διονύσιος Σολωμός, σε κάποιες στροφές(144-147) του "Ύμνου εις την Ελευθερίαν" αναφέρει σχετικά με τη διχόνοια ανάμεσα στους 'Ελληνες
144.Η Διχόνοια που βαστάει
ένα σκήπτρο η δολερή
καθενός χαμογελάει,
παρ'το, λέγοντας και συ
145. Κειο το σκήπτρο που σας δείχνει
Έχει αλήθεια ωραία θωριά
Μην το πιάστε, γιατί ρίχνει
Εισέ δάκρυα θλιβερά.
146.Από στόμα οπού φθονάει,
παλικάρια, ας μην 'πωθεί,
πως το χέρι σας κτυπάει
του αδελφού την κεφαλή
147.Μην ειπούν στο στοχασμό τους
τα ξένα έθνη αληθινά:
Εάν μισιούνται ανάμεσό τους,
δεν τους πρέπει η ελευθεριά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου